از آنجایی که رشد اکثر فیبرومها با نزدیک شدن به یائسگی کند میشود، اگر علائم شما قابل تحمل باشد، پزشک ممکن است به سادگی «انتظار هوشیارانه» را پیشنهاد دهد. با این رویکرد، پزشک علائم شما را با ویزیتهای مکرر و سونوگرافی از نزدیک زیر نظر میگیرد تا مطمئن شود که هیچ تغییر قابل توجهی در وضعیت شما وجود ندارد.
اگر فیبرومهای شما علائم قابل توجهی ایجاد کنند، ممکن است درمان ضروری باشد. گزینههای درمانی شامل رویکردهای دارویی و جراحی است. پزشک شما بر اساس علائم، محل و اندازه فیبرومها، سن و سابقه پزشکی و اهداف سلامتی شما مانند تمایل به بارداری، درمان را توصیه خواهد کرد.
در برخی موارد، زنان به دلیل قاعدگیهای سنگین یا طولانی مدت یا به دلیل خونریزی غیرطبیعی بین دورهها، نیاز به درمان کمخونی فقر آهن نیز دارند.
گزینههای درمان دارویی
مسکنهای ضدالتهاب مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است خونریزی قاعدگی ناشی از فیبروم را کاهش داده و درد را تسکین دهند. این روش درمانی محافظهکارانهترین روش است و برای زنانی که گهگاه درد یا ناراحتی لگن ناشی از فیبروم دارند، توصیه میشود.
درمان هورمونی میتواند شامل موارد زیر باشد:
- آگونیستهای هورمون آزادکننده گنادوتروپین (آگونیستهای GnRH). این درمان سطح استروژن شما را کاهش میدهد و باعث ایجاد یک “یائسگی پزشکی” موقت میشود. آگونیستهای GnRH برای کوچک کردن فیبروم(ها) استفاده میشوند. همچنین از آنها برای متوقف کردن پریود شما در آمادهسازی برای جراحی یا بهبود شمارش خون شما استفاده میشود. پزشکان معمولاً این دارو را بیش از یک سال تجویز نمیکنند — و اثرات دارو پس از خروج از سیستم شما معکوس میشود.
- قرصهای ضدبارداری خوراکی (یا چسب یا حلقه واژینال) میتوانند به کاهش خونریزی مرتبط با فیبرومها کمک کنند.
- داروهای حاوی پروژسترون — قرص، ایمپلنت، تزریق یا دستگاه داخل رحمی (IUD) — نیز ممکن است خونریزی را کنترل کنند.
گزینههای درمانی رویهای
درمان جراحی محافظهکارانه. میومکتومی روشی است که طی آن فیبرومها برداشته میشوند اما رحم دست نخورده باقی میماند. این روش برای زنانی که میخواهند باروری خود را حفظ کنند توصیه میشود. سه روش اصلی میومکتومی وجود دارد:
- میومکتومی باز سنتی. این عمل از طریق برش شکمی انجام میشود و خطراتی از جمله خونریزی و تشکیل بافت اسکار در محل برش و دوره نقاهت طولانیتر را به همراه دارد. این روش بسته به اندازه و تعداد فیبرومها ممکن است ضروری باشد.
- میومکتومی لاپاراسکوپی یا رباتیک. این عمل سرپایی از برشهای کوچک شکمی “سوراخ کلید” و لاپاراسکوپ استفاده میکند. این رویکرد کمتهاجمی اغلب منجر به خونریزی کمتر و بهبودی سریعتر میشود، اما برای همه بیماران مناسب نیست. اکثر بیماران روز عمل به خانه میروند و ظرف چند هفته بهبود مییابند. پزشک شما مشخص خواهد کرد که آیا شما کاندیدای مناسبی برای این عمل هستید یا خیر.
- میومکتومی هیستروسکوپی. در طول این عمل سرپایی، پزشک شما با استفاده از دوربینی که از طریق واژن وارد میشود، بخشهای قابل مشاهده تومورهای فیبروم را تراشیده و خارج میکند. این روش فقط فیبرومهایی را که در داخل حفره رحم تشکیل شدهاند، درمان میکند.
آمبولیزاسیون شریان رحمی (UAE) ، که آمبولیزاسیون فیبروم رحمی نیز نامیده میشود، تکنیک جدیدتری است. این روش کمتهاجمی، فیبرومها را با قطع جریان خون آنها کوچک میکند. یک رادیولوژیست مداخلهای با استفاده از اشعه ایکس به عنوان راهنما، UAE را انجام میدهد. ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی در حال بررسی پیامدهای طولانی مدت این روش در مورد باروری و رشد مجدد بافت فیبروم هستند.
سونوگرافی متمرکز هدایتشده با رزونانس مغناطیسی ، که تکنیک جدیدتری است، امواج صوتی را بر روی فیبرومهایی که در جلوی رحم قرار دارند، متمرکز میکند. اثرات بالقوه آن بر باروری هنوز مشخص نیست.
تخریب فیبرومها با استفاده از رادیوفرکانس ، تکنیک جدیدتری است که در طی آن — تحت هدایت لاپاراسکوپی و سونوگرافی — به فیبرومها گرما اعمال میشود تا آنها را کوچکتر و نرمتر کند. اثرات بالقوه آن بر باروری در حال حاضر به خوبی شناخته نشده است.
هیسترکتومی برای فیبروم
در طول هیسترکتومی ، کل رحم برداشته میشود. فیبرومها دلیل شماره یک هیسترکتومی در ایالات متحده هستند.
این عمل میتواند از طریق واژینال یا شکم از طریق یک برش بزرگ، لاپاراسکوپی یا رباتیک انجام شود، بسته به اندازه رحم، محل فیبرومها و سابقه پزشکی شما.
از آنجا که هیسترکتومی یک جراحی بزرگ است، فقط برای درمان موارد فیبروم در زنانی که علاقهای به حفظ باروری خود ندارند توصیه میشود. این روش موثرترین روش درمان فیبروم است زیرا احتمال عود را از بین میبرد.
فیبروم و بارداری
فیبرومهای رحمی میتوانند به طرق مختلف بر باروری تأثیر بگذارند. اگر فیبرومها رشد کنند و رحم یا لولههای فالوپ را مسدود کنند، ممکن است باردار شدن را دشوارتر کنند. همچنین ممکن است اثرات منفی دیگری بر بارداری داشته باشند، از جمله:
- افزایش خطر سقط جنین و زایمان زودرس
- اتصال غیرطبیعی جفت
- افزایش احتمال زایمان سزارین
- خونریزی پس از زایمان
اگر فیبروم دارید و دچار ناباروری هستید، با یک متخصص غدد درون ریز تولید مثل که در درمان زنان مبتلا به فیبروم تخصص دارد، مشورت کنید. یک متخصص باروری میتواند یک برنامه درمانی تهیه کند که شانس بارداری موفق شما را به حداکثر برساند. اگر قبل از دنبال کردن درمان باروری، جراحی برای درمان فیبروم لازم باشد، میومکتومی احتمالاً بهترین گزینه برای شماست.
پاسخ ها